de zesde dag

Donderdag 19 januari 2012,

Het is nu 8.15u en het ontwaken is weer begonnen.Pabi komt binnen met het ontbijt…..Ik ga zo met Willemien kleding lenen bij de schoonzus van Tabo voor ons uitstapje vanmiddag naar Makuda in Senegal.Na een hobbelige rit kwamen we in Bajiran bij het kleuterschooltje, de kinderen hadden vrij vandaag omdat de president van Gambia vandaag wordt beëdigd, maar uit alle hoeken en gaten kwamen kindjes en de juffen te voorschijn en gaven ons een warm welkom. Het schooltje is primitief maar voor hun erg kostbaar. Via mijn werk had ik Fischer Price speelgoed gekregen en heb dit overhandigd en Tante Nel haar houten puzzels. Aan het tafeltje waar ik zat was een lief klein meisje geprikt door een insect, het meisje had dikke tranen , gelukkig had ik Tree tea oil bij me en dat heb ik op de beet gedaan en ze droogde haar traantjes..Namens Wim, Hennie,Nel en ik hebben we 3 voetballen gegeven en ze waren zeer vereerd. De kinderen hebben gezongen voor ons en wij hebben ze Vader Jacob geleerd en hebben de tekst op het schoolbord achtergelaten..
Father Jacob 2x
Do you sleep 2x
All the bells are ringing 2x
Bim Bam Bom 2x
Na het bezoek zijn we in Darsilami onze Gambiaanse kleding gaan aantrekken, klaar voor ons bezoek in Senegal. Eerst moesten we de grens over tussen Gambia en Senegal, na een stempel in ons paspoort mochten we verder. In Makuda bij het gezondheidscentrum aangekomen werden we weer hartelijk ontvangen door de burgemeester en de Iman en sprak ons toe, na de toespraak hebben we onze giften overhandigd, medicijnen, bloeddrukmeter, stethoscoop en een klok voor in de wachtkamer. De mensen gingen zingen en dansen voor ons, het was echt een feest, er stond een lunch voor ons klaar en vers fruit in overvloed. Na ons vertrek in Makuza zijn we bij de Wilhelminaschool langs geweest deze is vernoemd naar Willemien onze geweldige gastvrouw. We hebben tikkertje gespeeld met de kinderen en het hele schoolplein sloeg op hol..De schoolmeesters vertelde dat er problemen zijn met de vloeren in de lokalen door het slechte cement komt het betonijzeren door heen. De kerk van Hennie & Wim gaat dit project ondersteunen. Na een spelletje Jan Huigen in de ton zijn we weer richting Gambia vertrokken, bij de douane moesten we onze handen wassen omdat er in Senegal cholera heerst. Thuisgekomen eerst genoten van een koude cola en een heerlijke Afrikaanse douche, Lboy was naar mij opzoek en had een zak vol met baobab vruchten bij zich, speciaal voor mij geplukt, zo lief…helaas kan ik ze niet meenemen en heb ik ze aan Willemien gegeven voor weer een heerlijk toetje.Het eten kwam laat omdat de vis nog niet was gearriveerd maar al was het laat het smaakte voortreffelijk. Suto dia…!