dag 3 2013

Dinsdag 22 januari 2013,
Veer en ik werden gewekt door Hennie, we waren door de Iman, haan en stampen van de rijst heen geslapen. Na het ontbijt zijn we met Jeep en taxi met achter het stuur Modou..de zoon van Tabo naar het kleuterschooltje in Bajiran gegaan. Ze zijn al druk bezig met het bouwen van het nieuwe lokaal, door de heftige regenperiode heeft het wat vertraging opgelopen maar ze zijn druk bezig. Op het zanderige schoolpleintje stonden de leerkrachten en kinderen al op ons te wachten met dans en muziek werden we warm onthaald. We hadden veel cadeautjes bij ons, de houten puzzels van peuterspeelzaal Dikkie Dik, de speldjes van Etos en de mutsjes van het handwerkcafé uit Waddinxveen. In de kast stonden de Ficher Price speeltjes van vorig jaar keurig op een rijtje. De kinderen zongen voor ons weer het prachtige liedje We are happy today en bracht ons weer het nodige kippenvel..Bij ons vertrek werden we hartelijk uitgezwaaid…see you next year..waarna we naar Makuda het healthcentre een bezoekje gingen brengen. Jammer genoeg waren de medicijnen en verbandmiddelen er niet en Tabo heeft het de bevolking uitgelegd en ze knikte begripvol, maar ondanks dat deed het mij veel verdriet dat ik deze mensen niets kon geven, ze hebben het zo hard nodig. Gelukkig heb ik na thuiskomst in Nederland de medicijnen kunnen claimen bij de verzekering en neem ik volgend jaar twee keer zoveel mee, of aan Vera in mei want die wil nog twee weken naar Darsilami en kan dan de medicijnen in Makuda brengen. Tijdens ons bezoek aan het healthcentre werd ons rijst, fruit en groente geschonken, de mensen zijn zo dankbaar dat ze hun laatste eten aan ons schenken. Na een rondje kraamkamer zijn we richting de Gambiaanse/ Senegalse grens gereden. De taxi reed voorop….Wij mochten door, 250mtr verder stonden we te wachten op de Jeep, uiteindelijk na 10 minuten kwamen ze aan met het verhaal dat ze verzakt waren en de Jeep moesten uitgraven en aanduwen..haha wij geloofde het niet maar Riet had het gefilmd met mijn videocamera, en wij gingen de film even terug kijken in de taxi, niet wetend dat er nog een douanepost kwam, de soldaat met geweer gericht stormde op mij af en schreeuwde..no film..no film, hij keek mij aan en die blik in zijn ogen vergeet ik nooit meer, ik zat als versteend in de taxi en hij rukte de camera uit mijn handen terwijl ik nog probeerde uit te leggen dat ik niet aan filmen was maar aan het terug kijken. Vera, Tabo, Ingrid,Riet,Judith, Tapha en Ado zagen het gebeuren en kregen ook de schrik van hun leven maar Tabo kon het allemaal uitleggen en ik kreeg de camera terug, vond dat niet boeiend..ik wilde weg dan maar zonder camera. Dit was een nare situatie, heb dit nog nooit meegemaakt in Gambia en Tabo was ook erg boos op de douane, maar eind goed al goed we mochten weer verder met onze trip…naar de Wilhelminaschool, vernoemd naar onze Willemien. Alle kinderen stormde naar buiten naar de Toebabs en net als ons vorige bezoek speelde we tikkertje en zetten het hele schoolplein op z’n kop…! Na een officieel stukje met de leerkrachten dat verteld werd door Tabo in het Madinka, weer in Engels naar ons en in het Frans naar de hoofdmeester zijn we de lokalen gaan bekijken de vloeren zijn erg slecht, het betonijzer komt er doorheen waar de kinderen zich aan bezeren en dankzij de kerk in Brielle is er een donatie gedaan voor nieuwe vloeren. Na een spelletje Jan Huigen in de ton en een demonstratie van Judith zijn we weer naar Timberland gereden, af en toe moesten we even de auto’s uitgraven maar dat houd de spanning erin vandaag. De wegen zijn erg slecht op dit moment, door het regenseizoen hebben de wegen een harde klap gekregen en heeft de Jeep van de compound het zwaar te verduren. Wim (Jan) is in overleg met Tabo en Stichting Darsilami om te Jeep op te knappen want die kunnen ze niet missen, zeker niet omdat de ambulance niet kan rijden omdat hij kapot is en geen geld is voor benzine…een nieuw project..Bij thuiskomst zijn we naar de kleermaker gegaan of clothsmaker zoals mn tantetje het noemt. Na onze maten te hebben opgenomen gaat de kleermaker aan de slag, donderdag zijn onze rokjes, jurken en blouses klaar. De stof hebben we in Brikama gekocht en voor 750 dalasi voor het maken zijn we voor € 4,40 voorzien van prachtige Afrikaanse kleding. Ook nog een brief voor Awa van Willemien afgegeven, Modolamin had ons bij het huisje van Awa gebracht, mijn kleine vriendje, vorig jaar wilde hij elke keer op mijn mini djembeetje trommelen en heb er eentje aan hem gegeven. Toebab bambam… Na onze douche hebben we onze spannende dag doorgepraat, het eten was laat vanavond want de vrouwen van de compound moesten wachten op de vis. Maar ondanks dit latertje was het eten weer smaakvol..